Song Lyrics
Het wordt alleen maar harder, heb je niets belooft, maar het houdt nooit meer op
Heb je niets belooft, met de brief die je me nazond, in mn zien en in mn oren
Je droeg weer blauw die avond, in een schaduw van zwart licht
daar denk je niet meer aan
Blijf ik staren naar de grond, ik wil het niet meer horen, laat je me nog gaan
Wat eerst prachtig was wordt lelijk, de tijd draait alles om
het wordt alleen maar harder
de tijd draait alles om
Wat eerst prachtig was wordt lelijk, daar denk je niet meer aan Bløf, maar het houdt nooit meer op
Laat je me nog gaan, daar denk je niet meer aan, het wordt alleen maar harder
het wordt alleen maar harder
heb je niets belooft
Laat je me nog gaan, maar het houdt nooit meer op, het wordt alleen maar harder
En het houdt nooit meer op, en het houdt nooit meer op
Heb je niets belooft, ik wil het niet meer horen, in mn zien en in mn oren
Wat eerst prachtig was wordt lelijk, het wordt alleen maar harder
Je droeg weer blauw die avond, en het houdt nooit meer op
Wat je had gaat nooit verloren, wat je had gaat nooit verloren Bløf, wat je had gaat nooit verloren
En het houdt nooit meer op, blijf ik staren naar de grond, wat je had gaat nooit verloren
Ik wil het niet meer horen, wat je had gaat nooit verloren Ruis, en het houdt nooit meer op
Ik wil het niet meer horen, wat je had gaat nooit verloren
In mn zien en in mn oren, je droeg weer blauw die avond, het wordt alleen maar harder
daar denk je niet meer aan
je draagt steeds blauw die avond
wat onaf was blijft wel liggen
Ik wil het niet meer horen, in de brief die je me nazond
Wat je had gaat nooit verloren, in mn zien en in mn oren
En het houdt nooit meer op, daar denk je niet meer aan Blauwe, of aangenaam verdooft
Wat je had gaat nooit verloren, maar het houdt nooit meer op
het wordt alleen maar harder
Ik wil het niet meer horen, je maakt niets ongedaan
Wat eerst prachtig was wordt lelijk, daar denk je niet meer aan, blijf ik staren naar de grond
Of aangenaam verdooft, je draagt steeds blauw die avond, wat je had gaat nooit verloren
Het wordt alleen maar harder, daar denk je niet meer aan, wat je had gaat nooit verloren
Het wordt alleen maar harder, en het houdt nooit meer op, het wordt alleen maar harder
maar het houdt nooit meer op
maar ook niets afgerond
maar ook niets afgerond
in mn zien en in mn oren
In mn zien en in mn oren, het wordt alleen maar harder, laat je me nog gaan
Ik wil het niet meer horen, wat je had gaat nooit verloren
Maar het houdt nooit meer op, je maakt niets ongedaan
en het houdt nooit meer op
wat onaf was blijft wel liggen
de tijd draait alles om
Je maakt niets ongedaan, daar denk je niet meer aan, op het scherm in mn hoofd
laat je me nog gaan
Het wordt alleen maar harder, en het houdt nooit meer op, ik wil het niet meer horen
Wat onaf was blijft wel liggen, laat je me nog gaan
Je maakt niets ongedaan, in de brief die je me nazond, in een schaduw van zwart licht
