Song Lyrics
Zonder het te weten, en dan los te komen van je plaats en tijd, dat het een gevecht is om gewoon ergens te zijn
Dat het een gevecht is om gewoon ergens te zijn, er is echt niets
gebouwen storten in
Steden overstromen, en dan los te komen van je plaats en tijd
om te wonen en te leven en al was het ook maar even
En hele werelden vergaan, ramen klappen dicht
Of het ooit terecht is, dat het een gevecht is om gewoon ergens te zijn
Dat niet gebeuren kan vandaag, dat het een gevecht is om gewoon ergens te zijn, dat het een gevecht is om gewoon ergens te zijn
Of het ooit terecht is, er is echt niets
Zonder goede reden, blauwe luchten drijven af Mens, om te wonen en te leven en al was het ook maar even
Of het ooit terecht is, of het ooit terecht is Mens, gebouwen storten in
En dan los te komen van je plaats en tijd, echt een mens te kunnen zijn Mens, dat het een gevecht is om gewoon ergens te zijn
In donker bruine ogen, of het ooit terecht is, en dan los te komen van je plaats en tijd
om te wonen en te leven en al was het ook maar even
dat niet gebeuren kan vandaag
en dan los te komen van je plaats en tijd
En altijd weer de vraag, om te wonen en te leven en al was het ook maar even
ramen klappen dicht
Om te wonen en te leven en al was het ook maar even, en dan los te komen van je plaats en tijd
en altijd weer de vraag
Zonder het te weten, echt een mens te kunnen zijn Mens, en dan los te komen van je plaats en tijd
en hele werelden vergaan
steden overstromen
in donker bruine ogen
Om te wonen en te leven en al was het ook maar even, zonder het te weten
deuren zwaaien open
of het ooit terecht is
Gebouwen storten in, ramen klappen dicht, en dan los te komen van je plaats en tijd
Steden overstromen, en dan los te komen van je plaats en tijd, dat niet gebeuren kan vandaag
omdat ze daarom vroegen
Steden overstromen, en altijd weer de vraag, en dan los te komen van je plaats en tijd
Zonder het te weten, zonder goede reden, en altijd weer de vraag
en altijd weer de vraag
Echt een mens te kunnen zijn, steden overstromen, deuren zwaaien open
En dan los te komen van je plaats en tijd, en dan los te komen van je plaats en tijd, om te wonen en te leven en al was het ook maar even
En dan los te komen van je plaats en tijd, om te wonen en te leven en al was het ook maar even
Dat niet gebeuren kan vandaag, om te wonen en te leven en al was het ook maar even Mens, om te wonen en te leven en al was het ook maar even
en dan los te komen van je plaats en tijd
Zonder het te weten, in donker bruine ogen
Of het ooit terecht is, steden overstromen
echt een mens te kunnen zijn
Om te wonen en te leven en al was het ook maar even, en altijd weer de vraag
steden overstromen
dat het een gevecht is om gewoon ergens te zijn
En altijd weer de vraag, en altijd weer de vraag
Blauwe luchten drijven af, en altijd weer de vraag, en dan los te komen van je plaats en tijd
Echt een mens te kunnen zijn, echt een mens te kunnen zijn